07. Ermupoli - zwiedzanie (wyspa Siros)

Wcześniejszego wieczora powstał plan wejścia na jedno ze wzniesień. Plan który przy śniadaniu został podtrzymany a zapał nie zmalał. Piękna pogoda, słoneczny dzień, GRECJA!
Dzień pauzy od morza, pozwala zobaczyć zawsze coś więcej niż portowe nabrzeże z wyczekującymi na turystów zagrodami. Jakkolwiek jest to miłe dla oka, relaksujące dla organizmu, to spędzenie dnia całego w takich warunkach jest trochę jak Coca-Cola bez cukru... czegoś brakuje :) Wejście na wzgórze miało cały szereg argumentów ZA. Zobaczyć miejsca dalej położone od brzegu, trochę aktywności fizycznej, integracja, zbadanie budynku na szczycie. Jak wspomniałem i jak widać na zdjęciu, były dwa, zdecydowaliśmy się na jeden. Na szczęście :) Niewątpliwie również, jednym z głównych argumentów za taką wycieczką był aspekt krajobrazowy. Nad miastem widniejące dwa wzgórza, manifestują również aspekt religijny. Jedno uwieńczone jest ortodoksyjnym greckim kościołem, niemal dwustuletnim, wyznaczającym dzielnicę prawosławną a drugie wzgórze, oznaczające dzielnicę katolicką, założony prawie pięć wieków wcześniej, klasztor św. Jerzego.
W słoneczny dzień, w godzinach południowych, najczęściej spotykanymi osobami jak zawsze w takich rejonach to turyści, bo charakterystyczne dla południowych krajów są schematy sjesty i ukrywania się w domach gdy słońce wysoko na niebie, tak więc z racji przedsezonowego czasu, niemalże samotnie włóczyliśmy się wąskimi uliczkami. Kąt nachylenia wzniesienia, ukazał nam, że dominująca część gospodarstw odcięta jest od bezpośredniego dojazdu samochodem. Do pewnego momentu były jeszcze sporadycznie dróżki, ale widać, że niewiele jest samochodów tam używanych. Zapewne większość ma wszędzie niedaleko albo pojazdy ulokowane są w niższych partiach, gdzie szybko i łatwo się dociera. Sporadycznie rozlokowane sklepiki czy bary w wyższych partiach, jak odkryliśmy, aby dostarczyć zaopatrzenie, korzystają ze sposobu transportu zarówno tradycyjnego jak i najbardziej ekologicznego czyli.... osiołka. Ścieżki i przejścia w większości są tak strome i wąskie, że nie ma opcji żadnego pojazdu a osioł jest idealnym rozwiązaniem. Od razu zaznaczę, że spotkany przez nas zwierzak, nie był ani obładowany do uginających się nóg ani nie sprawiał wrażenia wykończonego :-) Nie sposób też nie dostrzec, że koty są chyba najczęściej po człowieku spotykanym stworzeniem. Jedną z rzeczy najbardziej zapadających w pamięć, była oczywiście zabudowa, architektura, greckie klasyki kolorystyczne. Choćby dla tego, warto było pospacerować wśród zwykłych stron miasta a nie tych pełniących rolę reprezentacyjną. Na finiszu naszej wspinaczki, wieńczący szczyt klasztor, okazał się zamknięty, co nie spowodowało u nas załamania gdyż wyższe priorytety, choćby aspekt widokowo-krajobrazowy, zostały osiągnięte.
Ermupoli to nie tylko wzgórza z deklaracjami religijnymi, nabrzeże, turystyka, krajobraz. To również największe miasto w regionie, połowa populacji całej wyspy, bogate historycznie miejsce, gdzie przeplatają się w tym czasie różne granice polityczne, narodowe ale i również miejsce gdzie dwie różne religie, żyją w równych proporcjach i pełnej zgodzie, co jest bardzo rzadko spotykane. Targowisko, duży i przestrzenny rynek, magiczne uliczki, urocze kawiarenki, kilometry straganów gdzie nie da się przejść bez wydania kilku centów, gdyż każde oko w końcu na czymś zawiśnie. Niewątpliwie, Ermupoli było naszym „Tu i Teraz” w temacie zakupu pamiątek i prezentów. Zważywszy, że miasto oferuje szeroki wachlarz miejsc do zobaczenia, jeszcze więcej miejsc do odkrycia poza miastem, bogata i ciekawa zarówno historia jak i bieżące tematy, to na ile zdążyłem się zorientować, zdecydowanie jest to jedno z miejsc gdzie warto najwięcej czasu poświęcić, będąc na Cykladach.

Zdjęcia (4)

Komentarze (0)